Druk Druk Druk

Dit weekend op de radio in een interview net voor een spelletje: ‘je hebt het druk zeker’.  ‘Ja absoluut, druk druk druk’.

Het is net alsof druk druk druk gecultiveerd wordt, dat je er niet bijhoort als je het niet druk druk druk hebt.   Dat je niet leeft als je het niet druk druk druk hebt.

Passie (ver)brandt

Op een bepaald moment is het zo ver, je hebt je passie ontdekt en je gaat er voor.  Je voelt die innerlijke drang die je niet kan tegenhouden, je bent in flow, je vergeet tijd en uur.

Je bijt je zodanig vast in het onderwerp dat je bijna vergeet te leven, dat je te weinig slaapt, dat je er continu mee bezig bent.  Je verliest zelfs je luchtigheid, je joie de vivre, ondanks je bewering dat feesten belangrijk is.

Je bent er zodanig mee bezig dat het heilig vuur van de verontwaardiging dat voor je passie zorgt,  je opbrandt.

Heilig Vuur van de Verontwaardiging

Het heeft mij al veel goede dingen gebracht, mijn Heilig Vuur van de Verontwaardiging.  Het heeft er voor gezorgd dat ik ondanks alle pesterijen in  school heb kunnen stand houden en mezelf heb kunnen transformeren.  Het heeft er voor gezorgd dat ondanks (of misschien dankzij) het negatief advies van het PMS (nu CLB) toch mijn universitaire studies heb gedaan en afgewerkt (met veel bloed, zweet & tranen).  Het heeft ervoor gezorgd dat ik quasi volledig gerecupereerd ben na mijn zwaar ongeval omdat men mij vertelde dat ik mijn arm nooit volwaardig ging kunnen gebruiken. 

Het is kwestie van…

Deze ochtend op radio 1, een interview met Rik Van Cauwelaert.  <<Het is niet een kwestie van niet kunnen, het is een kwestie van niet willen‘>>  Waar hij het over had?  De regeringsvorming.

De systemen rijden zich vast, kijk wat er gebeurt in de kerk (doet niet altijd deugd als praktiserend Christen), de gezondheidszorg (procedures worden belangrijker dan menselijkheid, ‘zorgminuten’ noemen ze het al in Nederland), het bedrijfsleven, …

Tot nu toe waren we ‘gespaard’ gebleven, nu zitten wij als gezin er ook midden in.  Onze zoon (toffe kerel met heel wat werkkracht/werklust) heeft allerhande leerstoornissen, zijn eerste examens in de humaniora komen er aan.

Dankzij de ‘stempeltjes’ die hij heeft mag hij zijn examens god zij dank op  computer doen, echter, hij krijgt de vragen wél nog op papier (wat het hem niet eenvoudig maakt).  << Wij kunnen hem de examenvragen niet op geheugenstick en/of computer aanbieden omdat niet alle leerkrachten hun examens elektronisch ter beschikking kunnen stellen >> is het antwoord dat we krijgen. Kies je eens een school die er bekend voor staat veel aandacht te hebben voor kinderen.

Maatschappelijke Verantwoordelijkheid van Organisaties.  Het is niet enkel wat je doet (onderwijs geven is maatschappelijk verantwoord) , het is ook hoe je het doet…

Dit alles wakkert in mij het heilig vuur van de verontwaardiging aan, tot nu toe heeft dat altijd al voor mooie dingen gezorgd, dat maakt mijn CV wel duidelijk…